W ufundowanym przez Mikołaja Zebrzydowskiego na początku XVII w. klasztorze bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej czczony jest łaskami słynący obraz Matki Bożej Płaczącej. Znajduje się on w bocznej kaplicy bazyliki Matki Bożej Anielskiej. Został on ukoronowany w dniu 15 sierpnia 1887 r. przez kard. Albina Dunajewskiego.

Sam obraz o wymiarach 74 cm x 90 cm, nieznanego autorstwa, pochodzi z I połowy XVII w. Namalowano go farbą olejną na grubym, lnianym płótnie. Jego twórca wzorował się na obrazie znajdujšcym się w koœciele parafialnym w Myœlenicach koło Krakowa. Madonna z tulšcym się do Niej Dziecištkiem przedstawiona jest w półfigurze, z wyraŸnym nachyleniem w stronę Dziecištka. Jej lewa dłoń, z szeroko rozpostartymi palcami, spoczywa na wysokoœci piersi. Uwagę zwracają ciemne, zamyślone oczy Maryi, ze spojrzeniem skierowanym w dół, w stronę widza. Wysokie czoło, wolne od zmarszczek, okalajš bršzowe włosy okryte welonem. Głowę przykrywa ozdobny czepiec. Pulchne Dziecištko zostało przedstawione w pozycji stojšcej od kolan, wyraŸnie przechyla się w stronę Madonny. Lewš ršczkš obejmuje Jej szyję, prawš zaœ chwyta fałdy Jej płaszcza. Szeroko otwarte, ciemne oko, kieruje ufne spojrzenie w stronę Matki. Usta pozostajš lekko rozchylone. Ciemnowłosš główkę okrywa czepiec. Delikatna szata osłaniajšca biodra opada miękko w dół.

Bazylika i klasztor bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej położone sš na południe od miasta, a na południe i wschód od nich znajdujš się 42 kaplice i koœcioły dróżek. Jest to jedno z ważniejszych miejsc kultu pasyjnego i maryjnego. Znajduje się ono na liście Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Od 1979 r. głównemu kościołowi w Kalwarii przysługuje tytuł bazyliki mniejszej.
Wizerunek Matki Bożej Kalwaryjskiej szczególnie czułym kultem otaczał kard. Karol Wojtyła, a potem - również papież św. Jan Paweł II. Wielokrotnie modlił się przed tym obrazem, zarówno w czasie swojej posługi arcybiskupa metropolity Krakowa, jak i następcy św. Piotra. W sanktuarium modlił się także papież Benedykt XVI.